یادش
بخیر ... جام ملتهای آسیا ... اگه اشتباه نکنم تابستان سال پیش بود . ایران باعث
تعجب همه (حتی خودش!) شد و تا فینال بازیها پیش رفت و ... اون قهرمانی خاطره انگیز
. توی اون بازیها بود که یک نفر خیلی خوب درخشید ؛ و اون کسی نبود جز حامد حدادی .
توی اون بازیها همه کار کرد ، بخصوص توی فینال با لبنان . قطعا اگه حامد نبود ما
نمیتونستیم اینقدر خوب بازی کنیم و لبنان رو سوسک کنیم ! توی اون بازی بود که حامد
نزدیک 30 امتیاز داشت و یکه تاز میدان بود . هم توی حمله خوب بود هم توی دفاع ، هم
شوت میزد و هم ریباند میکرد ، هم پاس میداد و هم بلاک میکرد و ... اون سه امتیازی
که اواخر نیمه اول از وسط زمین زد یادتونه ؟ من که هنوز حرف های کاویانی توی گوشمه:
(( حتی توی NBA هم از این شوت ها زده نمیشه !)) آخ که مُردم از
خنده ! آخه یکی نیست به این بنده خدا بگه آخه برادر من ، مجری عزیز ، لطفا جلوی
ذوق زدگی خودتون رو بگیرید و از این حرف های شاخدار و البته خنده دار نزنید !
دیگه ما قهرمان شدیم و بعد از نیم قرن تیم بسکتبال ما جواز حضور در المپیک رو پیدا
کرد . البته بخاطر این قهرمانی باید از چینی ها هم تشکر کنیم که با تیم سومشون
راهی این مسابقات شده بودند و راه رو برای قهرمانی ما هموار کردند . تذکر این نکته
کاملا بجاست که سال قبل از قهرمانی ما ، چینی ها در بازیهای آسیایی سال 2006 در
قطر با تیم دومشون قهرمان شدند ! و اگه مجددا سعی کنید که به یاد بیارید ما توی
اون مسابقات سوم شدیم .
ها واقعا راست میگند که هر خوشی یک پایانی هم داره . اما پایان خوشی قهرمانی ما چی
بود ؟ شماها رو نمیدونم ولی من با یک حادثه خوشی هام تمام شد . کدام حادثه ؟ با
دیدن این عکس خودتون میتونید حدس بزنید :
...
و ما رفتیم المپیک . توی المپیکی که فقط 12 تیم حضور دارند ، حضور دو تیم آسیایی
خیلی حَرفه ! فاصله تیم های آسیایی با چین رو که گفتم . حالا در مورد فاصله تیم
های آسیایی با تیم های دیگه همینقدر میگم که در آخرین دوره رقابتهای جام جهانی
بسکتبال اونم در ژاپن فقط تیم چین تونست به جمع 16 تیم برتر راه پیدا کنه !(ما توی
اون مسابقات شرکت نداشتیم چون چهار تیم از آسیا میتونستند حضور داشته باشند که ما
اون موقع پنجم آسیا شدیم) حالا ملتفت شدید که حضور در المپیک چقدر با ارزشه ؟
که در المپیک در هر پنج بازیمون باختیم ولی باز هم حامد نشون داد که چقدر بازیکن
بزرگیه و ستاره تیم ما محسوب میشه (البته یک ستاره دیگه هم داشتیم که داداش کوچیکه
صاحب اون حادثه بود!) . حامد قصه ما در میان اون همه بلند قد از بهترین تیم های
جهان تونست در زمینه ریباند و بلاک شات در رتبه اول قرار بگیره . آمار ریباندش
حدود 11 و خورده ای بود که اگه این آمار در NBA باشه در بین 10 تای برتر قرار میگیره . آمار بلاکش
هم حدود 2 و خورده ای بود که این میزان بلاک در هر بازی و البته در NBA قطعا (مجددا تاکید
میکنم قطعا!) در بین 10 نفر برتر قرار میگیره . و در شرایطی که آمار
بلاک شات کساد باشه ، حتی میتونه در میان 5 نفر برتر هم قرار بگیره .
آمار عالی من رو امیدوار به این کرد که اگه حامد بتونه در NBA بازی کنه ، قطعا جز Center های(گزارش گر های ما اصرار دارند بگن پست 5 ، ولی
منم اصرار دارم بگم سنتر تا کسی که از بسکتبال چیزی سر در نمیاره حداقل از اسمش
بفهمه که طرف در چه منطقه ای از زمین بازی میکنه!) برتر باشه . این رو هم بگم که
در کل دنیا سنتر خوب خیلی کم داریم ، و بازیکن سنتری که هم شوتهاش به ثمر برسه و
هم خوب دفاع کنه نایابه ! و در خود NBA هم 5 نفر با این
خصوصیات نداریم ، و البته که حامد هر دوی این خصوصیات رو داره. لازمه بگم حتی تیم
ملی آمریکا ، قهرمان المپیک هم بازیکن تخصصی در پست سنتر نداشت ! و از بازیکنهای PowerForward یا پست 4 در این منطقه
استفاده میکرد .
وقتی
شایعات به گوش رسید که حامد قراره به یک تیم از NBA بپیونده ، دولت آمریکا
هم نامردی نکرد و قانونی تصویب کرد که طبق اون یک ایرانی نمیتونه در آمریکا به
فعالیت بپردازه . اما این قانون چند روزی بیشتر دوام نداشت . یادمه اول هفته این
قانون تصویب شد و آخر هفته بود که حامد به تیم MemphisGrizzlies که
یک تیم کاناداییه پیوست . در بین 30 تیم NBA فقط دو تیم ممفیس و Toronto
Raptors غیر
آمریکایی و از کانادا هستند . خوب به خاطر دارم که بسیاری از سایت های آمریکایی
پیوستن حامد به یک تیم حاضر در مسابقات NBA رو با تعریف هایی نظیر
: "حدادی ، نخستین بازیکن ایرانی شاغل در NBA" ، "سومین بازیکن بلند قد تاریخ باشگاه ممفیس" و
"رکورددار بازیهای المپیک در عرصه ریباند و بلاک شات" تحت پوشش قرار
دادند . البته ناگفته نمونه که این تیترها و تفاصیل بیشتر جنبه سیاسی داشت .
و
اما تیم ممفیس . یک تیم بسیار ضعیف و البته بسیار جوان که فقط یک بازیکن بالای 26
سال داره که اون بازیکن هم Antonie Walker پر سابقه و مشهوره .
اگه اشتباه نکنم ممفیس سال پیش تیم دوم از آخر مسابقات NBA شد و دو سال پیش هم تیم
آخر ! دیگه خودتون تا ته قضیه رو بخونید . این تیم در پست سنتر فقط دو بازیکن داره
، یکی Mike Gasol برادر Pau Gasol مشهور که اهل اسپانیاست و مثل حامد سال اول حضورش در مسابقات NBA است ، و دیگری Darko
Milicic که یک
بازیکن بسیار ضعیف و طرد شده از تیم های دیگست که دو سال پیش به ممفیس پیوست .
من
وقتی توانایی های حامد رو با بقیه بازیکنهای پست 5 می سنجیدم و به بازیکنان ممفیس
توجه میکردم ، مطمئن میشدم که حامد میتونه جز بهترین های NBA در پست سنتر باشه .
وقتی عکس های پیش فصل تیم های مختلف هم منتشر شد ، دیگه شک نکردم!
اما
بازیهای تدارکاتی پیش فصل شروع شد و ناامیدی من هم ایضا ! در بازیهای تدارکاتی که
مربیان حداقل در نصف زمان بازی از بازیکنان ذخیره خودشون استفاده میکنند ، حامد
فقط حدود 7 دقیقه بازی میکرد ! و حتی در بعضی بازیها (یادتون باشه بازیهای
تدارکاتی!) اصلا بازی نمیکرد . حالا قیافه من رو که قبلا مطمئن بودم حامد جز شروع
کننده های در هر بازیه حدس بزنید !
بالاخره
بازیهای NBA شروع شد و من هنوز کورسویی از امید داشتم که شاید مربی تیم نمیخواسته
بقیه تیمها بازی حامد رو آنالیز کنند و برای همین در بازیهای تدارکاتی به حامد
بازی نمیداده . اما دل خوش سیری چند ؟ هر تیم در NBA میتونه 15 بازیکن در
اختیار داشته باشه که فقط 12 نفر میتونند روی نیمکت بنشینند و 3 بازیکن دیگه حتی اجازه
ندارند روی نیمکت بنشینند . ممفیس در این فصل 14 بازیکن داره و بنابراین در هر
بازی 2 نفر خارج از لیست قرار میگیرند . در چهار بازی ابتدایی ، حامد فقط روی
نیمکت مینشست و هم تیمی هاشو تشویق میکرد ! در این چهار بازی حتی یک دقیقه هم به
میدان نرفت . تازه این در حالی بود که 2 بازیکن خارج از لیست ممفیس مصدوم بودند .
با بازگشت یک نفر از اونها حامد ما از روی نیمکت هم کنده شد و در لیست 12 نفر قرار
نگرفت . و تا حالا هم که ممفیس حدود 12 بازی برگزار کرده به روی نیمکت برنگشته . یک
چیز دیگه هم بگم اینکه تا حالا و در این 12 بازی فقط 2 بازیکن ممفیس اصلا به میدان
نرفته اند ، یکی حامد خان حدادی و دیگری آنتونی والکر مصدوم !
این بود قصه ما با آقا حامد . تا ببینیم در بازیهای آینده چه پیش آید . اما از من
میشنوید زیاد امید نداشته باشید ، یا حداقل دعا کنید آمار مصدومین ممفیس زیاد بشه تا
شاید حامد ما بتونه برای دقایقی بازی کنه . اگه امسال نشد غصه نخورید ، سالهای
بعدی هنوز هست ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر