
بوس شونده:
1364/05/22
1391/01/07
بوس کننده:
1367/07/07
؟؟/؟؟/؟؟؟1
و هیچ دردی هم بالاتر از درد هجران نیست...
- دکتر حسین الهی قمشه ای
امروز افطاری رو سیر و پر و کامل خوردیم، بدون کم و کسر، در حد باد کردن! سپس اومدیم و روی تختمون هم دراز کشیدیم، همون نوع دراز کشیدن محبوب خودمون! بر روی شکم! اونم شکم پر. سپس هی انتظار کشیدیم که این سکته قلبی بیاد سراغمون! اما نیومد...
امروز، 27 تیر، تولد یه نفره، که بعید میدونم دیگه هیچ احمقی تو زندگیش باشه که تولدشو بهش تبریک بگه...
گاهی باید در مصائب و مشکلات سکوت اختیار کرد؛ شاید این بار، این خداست که حرفهایی برای گفتن دارد...
اگه تو مرد باشی و بمیری و زن هم داشته باشی، بعد یه مدتی مثلا همون چهلمت، زنت درد دوری تو براش سبکتر میشه و می بینی که بعد چهل روز دوباره سراغ انواع و اقسام وسایل آرایشی رفته و تیپ های جورواجور زده و...
اگه تو زن باشی و بمیری و شوهر هم داشته باشی، بعد یه مدتی مثلا همون چهلمت، شوهرت درد دوری تو براش سبکتر میشه و می بینی که بعد چهل روز ریشهای بلندش رو که به عذای تو بلند کرده بود با تیغ می تراشه و دوباره خوش تیپ می کنه و...
تو چه مرد باشی چه زن، اگه زن داشته باشی یا شوهر، بعد یه مدتی چه بخوای چه نخوای مرگت برای زن یا شوهرت عادی میشه، نمیگم فراموش میشه اما عادی میشه. یه کم دیگه بگذره می بینی که شاید زن یا شوهرت حتی مجددا ازدواج کنه...
اما چه تو مرد باشی چه زن، و پدر و مادر هم داشته باشی و بمیری، باید بهت بگم که با مُردنت یه سوراخ خیلی خیلی گنده توی قلب پدر و مادرت ایجاد می کنی! می دونستی؟ یه سوراخی که هیچ وقت از عمقش کم نمیشه و هیچ وقت خوب نمیشه! فقط تو یه حالت خوب میشه، اینه که دوباره زنده بشی، می تونی؟
تو چه مرد باشی چه زن و پدر و مادر هم داشته باشی، چه زورت زیاد باشه و قوی و چه زورت کم باشه و ضعیف باشی، و بمیری، با مُردنت کمر پدرتو می شکنی، می دونستی؟ کمر کسی رو می شکنی که همیشه وقتی باهاش مچ مینداختی، هیچ وقت نمی تونستی دستشو بخوابونی و شکستش بدی! کسی که مثل پر کاه تو رو روی شونه هاش می نشوند و آخ هم نمی گفت! کسی که در تمام دوران عالم کودکی قویترین کسی بود که می شناختی و پُزش رو به همه میدادی! آره، اگه بمیری کمر همچین کسی رو راحت می شکنی، مثل همون پر کاه! و بعد مرگ تو، معلوم نیست پدرت چقدر زنده باشه و زندگی کنه، اما هر چقدر که خدا بهش عمر بده، باقی عمرشو با کمر شکسته ادامه میده! شک نکن!
حالا لازمه از مادرت بگم؟ می خوای بدونی مادرت بعد مُردنت چه جوری میشه؟ یه آزمایش بهت میگم انجام بده: یه خراش کوچولو روی دستت ایجاد کن و برو به مادرت نشون بده، ببین مادرت از دیدن این خراش کوچیک چه جوری میشه. بعدش کافیه حدس بزنی که اگه بمیری مادرت چه جوری میشه! بعد از انجام آزمایشی که بهت گفتم حدس زدنش خیلی راحت میشه!
چه خوب گفتن که مادر مثل مدادی می مونه که تو روز به روز شاهد کوچک شدن اون مداد هستی؛ اما پدر، یه خودکار سفت و قوی و محکمه که تو هیچ وقت داخلش رو نمی بینی تا بفهمی چقدر از جوهر اون خودکار باقی مونده، اما یه روز میاد که می بینی جوهر خودکار تموم شده و دیگه نمی نویسه!
داشتم دنبال کلید Forward زندگی می گشتم، که وقتی نمی تونم این اتفاقات و زمان حال رو Delete کنم، لااقل ازشون بگذرم و اندکی جلو برم، به زمانی که طی شده و شاید شرایط اندکی عادی شده باشه!
اما دوستم در جوابم گفت:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
وَالْعَصْرِ
می گن آزار دهنده ترین و بدترین چیز در دنیا اینه که شاهد اشک ریختن های مادرت از روی غم و ناراحتی باشی...
پس الان که 35 روز از درگذشت برادرم می گذره، من چه حالی می تونم داشته باشم وقتی که هر روز بارها و بارها اشکهای مادرم رو می بینم، اشکهایی که در فراغ جوان 26 ساله اش می ریزه...
پدرم کمرش شکسته... مادرم مثل شمع داره جلوی روم آب میشه...
خدایا، برادرم رو ازمون گرفتی، راضیم به رضای تو... اما ازت میخوام که سایه پدر و مادرم رو بر سر ما حفظ کنی...
آخرین باری که انگشت اشاره دست راستم به جوهر استامپ آلوده شد، حدودا 3 هفته پیش بود که می خواستم سیم کارت تلفن همراهم رو فعال کنم و برای فعال سازی نیاز به اثر انگشت بود!
اما...
امروز 12 اسفند 1390 ، خوشحالم که انگشت اشاره دست راستم رو به خون آغشته نکردم!!!
مسلما هیچ کسی به مهربونی و بخشندگی خدا نیست. خدا مهربون ترین و بخشنده ترین فردی محسوب می شه که میتونه وجود داشته باشه! اون خدایی که چپ راست به ما نعمت بی منت میده، خوبی و خوشی میده و... نشانه های مهربونیشه. و از طرفی اینکه گناهان ما رو می بخشه، اینم از بخشنده بودنش!
از طرفی، خود خدا گفته که ممکنه همه کوتاهی های ما بنده هاش در برابر خودش رو ببخشه، از ریز گرفته تا درشت! هر کوتاهی که از وظایفمون در برابر خدا کردیم، قابل بخشش توسط خدا هست. چون این مسایل مربوط به خود خداست، و خدا هم که بینهایت مهربون و بخشنده، اصلا دلش میخواد ببخشه! مال خودشه، چهار دیواری اختیاری!!! دلش بخواد می بخشه بدون منت...
اما... اما بازم خود خدا گفته، محاله که از حق بنده هاش کوتاه بیاد! اولین عاشقی که وجود داشت، خدا بود که به بنده هاش عشق می ورزید و همه بنده هاشو دوست داره، خوب و بدشون رو از یک کنار. و به واسطه همین دوست داشتنه، که از حق بنده هاش کوتاه نمیاد! ما آدما باید حواسمون باشه، مبادا حق بنده ای رو خورده باشیم و اون فرد حقی بر گردنمون داشته باشه. چرا که تا زمانی که اون فردی که حقشو به نحوی خوردیم راضی نشه، خدا هم هرگز و هیچ وقت از ما نمی گذره. اون وقت ما طرفیم با خدا!
اینجا یه آکولاد باز میشه، برای آدمای مهربون و خوب! شاید کم باشن، اما هستن هنوز. شاید بشناسیمشون. این آدما، به خاطر مهربونیشون، به خاطر خوب بودنشون، به خاطر تمام خصوصیات خوبی که دارن، انگار جنبه ای از اخلاق و ذات خدایی رو در وجودشون دارن! دقیقا خصوصیتی رو دارن، که خدا داره. خدا چی داشت؟ نهایت مهربونی! این آدما چی دارن، مهربونی، یه ویژگی از ذات خدا! خوش به حال این آدمای مهربون، که تونستن اخلاقی خدایی داشته باشن...
اما همین آدمای مهربون، به علت ذات خوبشون، به علت اینکه مدام خوبی می رسونن به بقیه، به خاطر اینکه آزارشون حتی به یک مورچه هم نمی رسه، به شدت شکننده هستن در برابر بدی ها! این آدما فرسنگها فاصله دارن از بدیها، اما با کوچکترین بدی که بهشون میشه، ساده می شکنن! ساده! راحت دلشون میشکنه! راحت قلب مهربونشون آزرده میشه! خیلی راحت... .
شرم داره، خیلی شرم داره که همچین افرادی رو که مثل خدا مهربون هستن، آزار بدیم. اما متاسفانه کم نیستن افرادی که بدی می کنن به این موجودات مهربون. به علت خوب بودن این افراد، به علت قدرت جذبی که دارن، آدمای فرصت طلب و مزاحم رو هم جذب می کنن، و اون آدمای پلید آزار میرسونن به این موجودات مهربون، می شکنن قلبشون رو، می شکنن دلشون رو، آزارشون میدن، و... .
همه اینها رو گفتم، که بگم باید بترسیم، بترسیم از اینکه موجودی رو که مهربونه، خوبه، فقط نیکی و خوبی میرسونه به بقیه، آزار بدیم، بشکنیمشون! راحت میشه این کارو کرد، راحت میشه فرصت طلبی کرد از خوبیشون، از مظلومیتشون! این موجودات مهربون به شدت مظلوم هستن. بترسیم از اینکه این موجودات که اخلاق و ذاتی خدایی دارن، بشکنیم! بترسیم که اون وقت، باید حسابی تاوان بدیم پیش خدا! لازم به گفتن نیست، که این آدمای مهربون، به خاطر اینکه خیلی شبیه خدا هستن، به شدت هم نزد خدا محبوبن! خدا خیلی دوسشون داره. و اونوقت، حساب کارمون با خداست! و در این موارده که خدا هرگز نمی بخشه، بلکه تا قرون آخر، حق بنده مهربونشو از آدمای ظالم می گیره!!! بترسیم...
- سید علی صالحی