
نمیدونم چطور ممکنه؟ چطور میشه اخبار رو از دریچه IRIB دنبال کرد و بدون ذره ای شک باور کرد؟ چطور افرادی هستند که هنوز به صحت اخبار IRIB اطمینان کامل دارند؟ منظورم اون دسته از افرادی که مجبورند این اخبار رو باور کنند نیست (همون افرادی که شاید خود نیز باور ندارند، اما مصلحتشان ایجاب می کند که باور کنند) ، منظورم افرادیست که هنوز IRIB می بینند و بدون ذره ای اندیشه و تفکر از رفتارهای IRIB، باور می کنند. دوست دارم این افراد رو افرادی ساده بنامم، افرادی که از شدت سادگی باور کردند، باور می کنند و باز هم باور خواهند کرد.
چطور می بینند که در شب پس از عاشورا و در شب شهادت امام چهارم سریالی طنز از IRIB پخش می شود، و علت را از خود نمی پرسند؟ چطور این افراد در شب یلدا که مصادف با 5 محرم است، در اوایل شب قسمت پایانی سریالی طنز را می بینند و در پایان شب فیلم تلویزیونی و سراسر طنز را مشاهده می کنند و این اعمال را هنجار شکنی و توهین به مقدسات نمی دانند؟
کجایند کفن پوشان؟ کجایند معترضان توهین به مقدسات؟ کجایند افراد ناراضی از حرمت شکنی؟ چرا باید دید و هنوز باور کرد؟ چرا باید دید و ذره ای تفکر نکرد؟ مگر نشنیده ایم که ذره ای تفکر از سالها عبادت بالاتر است؟ پس چرا تفکر نمی کنیم؟ تا کی؟ تا کجا؟
چطور می شود از عاشورای سال 42 بشنویم که رژیم پهلوی، همون رژیمی که به ما آموخته اند سراسر ظلم و فساد و... بود از به گلوله بستن مردم پرهیز کرد. اما در عاشورای سال 88 ببینیم که ...
مگر نمی دانیم که حرمت خون یک مسلمان از حرمت کعبه بالاتر است؟ مگر نمی دانیم که امیر المومنین، امام اول شیعیان، در زمان حکومتش وقتی که خلخال از پای دختر مسیحی کشیده میشود و یک قطره خون ریخته میشود، فریادش به آسمان بلند میشود که: "چطور در حکومت عدل علی و زمانی که من خلیفه مسلمین هستم یک قطره خون از پای یک دختر مسیحی روی زمین ریخت." ؟ و اینک در روز عاشورای 1431 اینچنین ...
در حکومت علی، یک قطره خون، از یک دختر مسیحی، ... . و هم اکنون در حکومتی که خویش را جانشین امام زمان و دنباله روی علی می نامد، در محرمی که خون ریختن در آن حرام است، در روز عاشورا، جان انسان، از انسانهای مسلمان، و ... .
خدایا... من را از جهالت خویش رها کن، و مرا به راه راست هدایت کن .