يك كليشه در مورد ما ايراني ها هست كه ما مرده پرستيم. نمي دونم اين كليشه در مورد ديگران چقدر صدق مي كنه، اما فكر كنم در مورد من يكي صادق. چون كه چند روز پيش كه خبر فوت آيت ا... بهجت (عجب نامي، بهجت!) و از تلويزيون شنيدم باز به ياد اين مرد بزرگوار افتادم، از سال دوم دبيرستان كه يكي از دوستانم توضيح المسائل ايشون و با نام رساله علميه به من داد ديگه به يادشون نيافتادم.
ايشون هميشه خلوت و انزوايشون و را به حضور در رسانه ها و سياست ترجيح داد...
با آنكه صورت چندان جذابي نداشت اما، قلب رئوف، خلق بي مثالش همه رو مجذوب مي كرد. مي گن هر كس فقط يك بار ايشون رو فقط يك بار از نزديك تماشا كرده اين جمله بالا رو قبول داره. . او يك روحاني دانشمند بود ،و عارفانه زندگي كرد و رفت. كسي كه جاي خاليش هيچ گاه پر نخواهد شد. عالمي كه عالم هستي را دگرگون مي ديد و با همه علمش، عالم خودش رو داشت رو داشت و به آن عمل كرد.
پايگاه اطلاع رساني آيت ا... بهجت. اگر اگر سر زديد حتماً سفارش ها شون و به جوانان در مورد امام زمان را بخوانيد. www.mtb.ir
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر